Jam ciemny jest
wśród wichrów płomień boży
lecący z jękiem w dal,
jak głuchy dzwon północy.

Ja w mrokach gór
zapalam czerwień zorzy
iskrą mych bólów,
gwiazdą mej bezmocy.

Ja komet król,
a duch się we mnie wichrzy
jak pył pustyni

w zwiewną piramidę.
Ja piorun burz,
Источник teksty-pesenok.ru
a od grobowca cichszy.
Mogił swych kryję
trupiość i ohydę.

Ja - otchłań tęcz,
a płakałbym nad sobą
jak zimny wiatr
na zwiędłych stawu trzcinach.
Jam blask wulkanów,
a w błotnych nizinach
idę, jak pogrzeb,
z nudą i żałobą.
Na harfach morze gra,
kłębi się rajów pożoga.
I Słońce - mój wróg Słońce!
wschodzi wielbiąc Boga.

Варенье темно
среди ветров пламени Бога
летать со стоном на расстоянии,
в глухой полночный колокол.

Я в темноте гор
Я поворачиваю красный полярные сияния
искру мою боль,
звезда моей bezmocy.

Я король комет,
и дух во мне wichrzy
как пыль пустыни

воздушная пирамида.
I грозе,
Источник teksty-pesenok.ru
и так как гробницу спокойнее.
Я прячу их могилы
trupiość и мерзостью.

Я - бездна радуг,
и płakałbym над ними
как холодный ветер
засохшие камыши на пруду.
Варенье свечение вулканов,
и в низинах болотные
Я иду, как на похоронах,
скука и траур.
море игра арф
сучки убежищ пожарище.
А Солнце - враг мой солнце!
поднимается славя Бога.